Gmos uzima biljke i uzgoj životinja na potpuno drugačiji nivo
Kada naučnici koriste genetski inženjering da bi izmijenili gene organizma, oni generalno pokušavaju dodati osobinu koju smatraju korisnim, uglavnom u proizvodne svrhe. Obično se genetski inženjering obavlja kako bi se postigao osobina koja obično ne poseduje organizam, kao što su duži rok trajanja, otpornost na bolesti ili različite boje ili ukuse.
Opasnosti i koristi GMO-a se široko raspravljaju, ali genetska modifikacija je trenutno dozvoljena u konvencionalnoj poljoprivredi. U stvari, mnoge organizacije i studije procjenjuju da možda čak 70% ili više svih obrađenih namirnica prodato potrošačima sada sadrţi genetski modifikovane sastojke.
Kao što sada stoji, svaka prehrambena oprema koja je sertifikovana organska ne može sadržavati genetski modifikovane sastojke .
Zašto genetski modifikovati živi organizam?
Već milenijumima, farmeri su pokušali da rastu biljke ili uzgajaju životinje sa poželjnim karakteristikama. Najraniji farmeri odabrali su seme iz svojih najboljih biljaka kao izvor za kulturu sledeće godine i odabrali svoje najbolje životinje za uzgoj i proizvodnju druge generacije.
Tokom vremena i uz povećano poznavanje biljne i životinjske genetike, ova praksa je postala sofisticiranija, a farmeri i naučnici počeli su odabrati specifične osobine koje žele. Takođe su započeli stvaranje novih hibrida usjeva u laboratoriji, za razliku od terena i primjene hemikalija i zračenja u nastojanju da promijene genetičku strukturu biljaka i indukuju željene promjene.
Ovi napori doveli su do raznih novih usjeva, uključujući sorte pirinča koji su otporni na suse i pšenične sorte koji imaju mnogo veći prinos.
GMO-i uzimaju ovaj napor na još jedan nivo: umesto da koriste laboratorijske tehnike da indukuju mutacije koje pružaju željene karakteristike, naučnici GMO direktno uređuju genetski kod biljke ili životinje i ubacuju gene koji nose te karakteristike.
Primjeri GMO hrane
Verovatno najpoznatiji primer GMO hrane je Roundup Ready kukuruz, raznovrsna kukuruza koju je stvorila kompanija Monsanto koja je otporna na herbicidni glifosat. Ova GMO otporna otpornost na glifosat (koja potiče od dodavanja bakterijskog gena) omogućava farmerima da koriste više herbicida, koje proizvodi Monsanto, na svojim poljima koji sadrže kukuruz.
Monsanto je takođe stvorio Roundup Ready soju, lucerku, kanolu, pamuk i sirek. Pored toga, kompanija ima genetski modifikovane kukuruz, soju i pamuk, kako bi se uvodili geni koji bi te usjeve postali otporniji na insekte.
Ostale kompanije razvijaju genetski modifikovane životinje. Na primer, losos AquAdvantage, genetski modifikovan Atlantski losos koji je kompanija AquaBounty Technologies odobrila i odobrila Američka agencija za hranu i lekove u SAD-u za prodaju u Americi, uključuje gene iz drugih riba, uključujući losos iz Chinooka. Ovi geni omogućavaju lososu AquAdvantage dvostruko brže nego što nije genetski modifikovan atlantski losos.
Bezbednost GMO-a se debatno razmatra. Proizvođači proizvoda koji sadrže GMO kažu da su organizmi sigurni, a vladine agencije zadužene za zaštitu hrane su se složile, ali grupe potrošača tvrde da su GMO povezani sa alergijama i drugim, potencijalno ozbiljnijim zdravstvenim problemima.